Gölgeme razı bir fesleğen olmaya karar verdim bugün,keşke dememek için
Uzun soluklu Didem Madak okumalarından sonra
Rengârenk reçeller dizdim kalbimin raflarına
Çok sevinmelerin kadını olacağım dedim,
İzin verirsen eğer çiçekli şiirler yazmama.
Kitap aralarında kuruttuğum güller
Ve çoktan kokusunu unuttuğum sümbüller
Şiirime kenar süsü olmayı dahi,
kabul etmediler.
Şimdilik bağışla,iznini alsam da
Çiçekli bir şiir durmayacak masamda
Yine de isterim ki bu şiir tohum olsun dursun
Dirilerine yeni tarhlar oluştursun
-işte tam da bu sebeple-
Yedi yaşıma dönüyorum şimdi
On dokuzuma yürüdüğüm dikenli yollardan
Sevinmenin yaşını küçük buldum biraz
Ninnilerle uyutup,büyütmeliyim
On iki sene elinden tutup yürütmeliyim
Belki o zaman sevinmek de bensiz duramaz
Çıkar yol bilmiyorum inan çiçekler açtırmaya ya da mütemmim cüz olmaya bir aşka
Yıllanmış ruhuma çiçek aşısı yaptırmaktan başka.
0 yorum:
Yorum Gönder