Belki

  Ufacık da olsa bizi bıktırmış sorunları düzeltme, değiştirebilme ihtimalimiz olduğunda neden o seçenekleri görmezden geliriz? Adı üzerinde bıktığımız için mi? Düzeltmek için bile olsa onun için uğraşmak zor mu gelir gerçekten? Ya da belki de başarma ihtimalimizden korkarız. Başarıp da düzelttiğimiz o eski sıkıntılar hayatımızda olmaya devam eder çünkü. Artık o kanserli bacağı hiç kan kaybetmeden huzurla koparıp atma sebebimiz ortadan kalkar çünkü. Bu yüzden çabalamayız işte. Kırıla kırıla umursanmadığımız gibi umursamamayı öğrenirken tüm sabrımız sertleşen kabuğumuz içindir.
İnceldiği yerden kendiliğinden kopması için değil de sertleştiği yerden kesilebilmesi içindir her şey.