Ben-i Âdem ecel ile muhatap olur da
Hisler ecel ile muhatap olmaz mı?
Hisleri ebedi zannetmek
Sebükmağz olmak için kâfi olmaz mı?
Kadehteki şarabı içip de
Bitmemesini ummak ahmaklık olmaz mı?
Bu fani hayata bakıp da
Eceli kendine ırak zannetmek hayal olmaz mı?
Zira âşık ölür de
Maşuk hiç ölmez mi?
Maşuk da ölür âşık da.
Hatta ve hatta âşıkla maşukun arasında geçen her neyse
O bile ecele kavuşmaktan men olamaz.
İhtilal-i dimağ suretiyle bazı hülyalar
Bazen de bazı umutlar
Mütehayyilesi tekâmül etmiş kimselere hakikat gelebilir.
Her hülya her umut gerçeğe kavuşur.
Fakat ebediyet yalnızca yaratana mahsustur.
Bundan mütevellit
Ah-u zar etmek manasızdır ölünün ardından
Ekseriyetle üzülmek anlamsızdır gidenin ardından
Ölünün ardından ah-u zar eylemek bile manasızken
Tabii suretle manasızdır ıstırap-ı aşktan üzülmek
Şimdi söyle bana arkadaş!
Arşa yükseleceğin zamanla buluşmak an meselesiyken
Peşinden koşan ecelin sana ulaşması hiç de zor değilken
Ağlamanın, sızlamanın
Hayatı kendine zehir etmenin lüzumu var mı?
0 yorum:
Yorum Gönder