Bana Bir Miras Umut Kalmıştı Senden

Şu sıralar gözlerimiz kutup yıldızında kesişmiyor
Ne oldu bilmem yağmurlar hiç böyle durmamıştı
Gökyüzü bu kadar korkunç mavi değildi bu günece

Hiç bu kadar sessiz değildi şarap kadehleri
Umudun şerefine kaldırdığımız başlarımız hiç
Bu kadar karanlık düşmemişti yeryüzüne

Aklımız gündüzü hiç bu kadar korkunç kurmamıştı
Sormamıştı hesabını anılara yüzündeki çiziklerin
Yaraya bastığımız tuzun tarihi mi geçikti bilmem
Böylesine çetin erimemişti dudaklarında dediklerin

Temmuz gibi geçici bir trende esiriz diyelim
Hiç bu kadar istasyona gerek var mıydı bilmem
Bunca mektubu yakmak da mesafelerin cilvesidir zaten
Aslen gecelerin adamıyımdır ama gece karanlık dünden

Bana bir miras umut kalmıştı senden,
O da belli ki harammış bana ezelden.