Mor halkaları annemin
Hiç dinmeyen hıçkırıkları
Dökülen saçları ve sicim gibi gözyaşı
Çok sonraları bildim
Kadını dövmek günahmış
Sokaklarda titrek bacaklarla kadın
Dil konuşamaz olmuş
İş çıkışı bir tenhada sıkıştırılmış
Kalp ha atar ha atmaz
Kirletilmiş eteği kadının
Çok sonraları duydum
Kadını korumamak kalleşlikmiş
İnce bir dal gibi zayıftı annem
Beni okşar
onun hep kızgın olan yüzüne bakmaz
Köşeye siner ve saçlarımı tarardı
Gözleri neden hep kırmızı?
Çok sonraları gördüm
Yuvayı dişi kuş yapar da yıkmazmış
Kursakta lokmalar kaldı
Kırılan eller
Dinmeyen baş ağrıları
Çocuk gelinler çabası
Çok sonraları dinledim de
Çığlıklar bastırılır diz kırılırmış
İğreti suratlar ve salyaları
Ürkütücü zevkler ve kurbanları
İpler ve boyunlar
Çok sonraları öğrendim
Töreye uymak şartmış!
Kan davası konuşan kansızlar
Hafifletici sebep arayan pezevenkler
İyi hâl indirimleri
Çok sonraları payımı aldım ki
Kadın bu, susup oturmalı
Kahkaha atmamalıymış
Anneciğim kanatsız melek gibiydi
İtile kakıla kapı dışarı edilirdi hep
Anlamazdım da...
Çok sonraları anladım ki
Doğruyu her zaman söylememek lazımmış
Çok sonra anladım
Yalanların gönül rahatlatmak için kullanıldığını
Çok sonraları anladım
Bir ananın yavrusu için ölebileceğini
Çok sonraları anladım
Mış miş muş müş' ün dönekliğini
Sinmemek susmamak bağırmak
kahkaha atmak gerektiğini
En çok da
insan olarak bir kadının çaresizliğine ağlayabilmenin erdem oluşunu,
İnsanlık oluşunu...
İnsanlığı bu kadar kirletmeyin
0 yorum:
Yorum Gönder