Denk geldi bir münakaşanın ortasında
Cephede yalnız bıraktığım yaralarım
Sesimde bir vedayla çığırtmak istedim
Hristiyan usulü kutsanmış bir sabiyi
Onun ıstavrozundan tutarak alnından
Huşu ile bıraktığım vazgeçiş busesi
Tanrı ile aramdaki kavgadan beterdi
Beterdi yaşlanmaktan, kaçış öyküleri.
Sesimde on sekizinde bir delikanlının
Yaradılış öyküsüne açtığı savaş varken
Ellerimde tevrattan kalma eski hikayeler
Yeryüzünde adım attığım her yerde ezan
Kızdırdığım her gözde bir nefret vardı
Belki Mecnun'a anlatsam çığlığımı duyardı
Leyla'ya kızdım, bir jilet damarıma dayandı
Şahdamardan almak vardı ya şu koskoca
Hazin yaradılış öyküsünün intikamını
Susuşlar canlandı sabinin gözlerinde
Masumiyete bıçak vurmak haddine mi celladın?
Leyla çığlığını duysa alırdı Mecnun'u çölden
Ama hangi fani kaçabilir ki cani ölümden
Ellerimde kaderin kalın ipleri dururken
Tanrıyla aramdaki bu kavgaya bir sabinin
Kapıyı çarparak kaçışı ve korkak adımları;
Leyla'nın ölümü değil, değil çaresizliği
Aklımın içindeki Sahra'da kaybolmuş Mecnun'un,
Bir sabinin kutsanmış gözyaşları girdi.
Ellerimden düştü mızraklar, kılıçlar, hançerler
Ben içlerinden birine saplandım, kimse yoktu
Yalnız vaftiz edilmiş bir çocuk vardı,
Belki Tanrı'ya yalvarsam o beni duyardı.
0 yorum:
Yorum Gönder