Tüm çabasıyla doğan karanlık gibi doğuyor geceye
Ölümün yaşama doğduğu kadar kaçınılmaz şekilde
Sinemi bir tabuta koyar gibi sakladığım sükunet
Tanrım, beni bu yaşanmaz esaretten azad et!
Azad et ki bir irinle patlasın ruhumdaki zehirler
Toprağa özgürce aksın damarlarımdaki nehirler
Bir kitabın son sayfası gibi değişmez olmalıydı
Kafatasımda akbabalara yem edilen düşler
Görmediler, yaşamak içindi tüm bu düşüşler
Kutsal bir kitabın sayfaları kadar saf ve asil
Yaratılmış bedenimi çürütüyor bu berbat nesil
Bir hapishanede volta atıyoruz her yer esir
Kurtuluşumuz yalnızca payı küçük bir kesir
Tanrım!
Bizler yazdığın düzenin yalnızca bir sayfasıyız
Ufka giden bir donanmanın özgür ruhlu tayfasıyız
Biz kürek mahkumlarını denize bırak Kaptan!
Döktüğümüz terleri paklayalım hiç yoktan
Bir mesai sonrası iş çıkışı gibi yorucu hayat
Kulağımızdaki kulaklıkla otobüsü bekliyoruz
Bizi eve bırakıp yatağımıza yatıracak otobüsü
Hava öylesine karardı ki benim biraz acelem var
Bir şeyleri düzeltecek umudum olsa da vaktim dar
İstifamı versem tazminatımı alamam biliyorum
Tanrım söyle onlara beni işten atsınlar
Her gece yarısı takvimden bir gün daha siliyorum
Tanrım, beni bu yaşanmaz esaretten azad et!
Azat et ki sussun bu içimdeki isyankar sükunet
0 yorum:
Yorum Gönder