Dakikam allak bullak, haftalarım karma karışık,
Bir şey bekliyorum: Sarılacak bir şey;
Belki sarmaşık.
Adil mi bir adinin ağzından çıkan iki kuru söz?
İnsan... Bu mahlukta yok mudur bir baş, iki göz?
Kalpte kin, akılda nefret, bakışta köz..
Sen adi! Ölüm ani, geri dönmez seni terkeden öz!
İstediğin kadar ağla, bağır, çağır, hırla ve kus!
Kalpler sönmüş, diller susmuş, bakışlar pus!
"Her kim" demiş Tanrı, "Bir öldürmüşse insanlık ölmüş gibidir."
Ölmek... Bu ölmek yalnız bizlere mi mahsus?
0 yorum:
Yorum Gönder