Nereden gelir bilmem bu suretimdeki leyl-i tarık
Güneş battı mı sessizlik damarlarımda bir neşter
Eksik bakarım ışığa renklerim bin yerinden kırık
Benim de ruhum yedi renkli bir gökkuşağı ister
Neyin arzusuyla battı bilmem, içim deryayı esved
Tekerrür etti içimin karanlık laneti nefret
Yola düşürdü karanlığa bakarken gözlerindeki şehvet
Gönlüme dağ gibi düştü mukaddes pirahen-i ismet
Suya ne zaman baksam gördüğüm zavallı bir suret
Şimdi yağmurlardan nasibimi buldurmaz bana bu esaret
Kurtarmaya gelme sen de yağmur, beni bununla var et
Gayrı bende kalmadı birer parça ne umut ne de cesaret
Güvenim volkanlar altında kalmış, gönlüm yanık
Naçiz bedenim sıtmalar altında gayru kasti titrer
Bin umutla kurduğum şehrim baştan başa yıkık
Yağmur yağsa da dünyamda simsiyah gayrı renkler
0 yorum:
Yorum Gönder