Tolganay

Ölümü gördüm.
Cenazemi kendim yıkadım,
Gömdüm.

Bir zamanlar gözden esirgenmeyen varlığım omuzlara yük oldu.
Yükümün altında ezildim de
Sövdüm.

Fazla geldim nasılsa dünyaya
Yarın doğmayacaktım
Bugün öldüm.

Vazgeçmişliğimdir unutmadığım anlar
Salarken frensiz bisikleti yokuş aşağı mesela
Ya da içerken son bardağı, öleceğimi bilsem de.

Mutsuz insanlara karıştım
Sırıtmadı varlığım aralarında
Kendimle dövüştüm.

Rögar kokan ağızlardan abes laflar dinledim
Ne öfkemi ne kendimi sahiplendim
Büyük laflar etmek bu durumda hep küçük kaldı.

Çamlarla çevrilmiş yollarda kayboldum
Kayboldum
En asi, en aydınlık yıllarda.

Tersindeydim kalabalık nereyi alkışlarsa
Halktım
Yenildi gözlerim kızıl baykuşlarca!

Endamından yüz çevirdim pahasız şerefin
Hıyanetin gırtlağına bastım, yem ettim kenefi!

Hüseyin Özdemir

Her şey olabilirsiniz, herkes olabilirsiniz. Yalnız kendiniz olursanız,herhangileşmezsiniz.